Verlies is niets dan verandering.


- Marcus Aurelius

 
 

Mensen denken bij het woordje ‘rouw’ vaak uitsluitend aan het overlijden van iemand dierbaar. En toch zijn er zo veel meer vormen van verlies die soms niet als dusdanig herkend en erkend worden : het verlies van gezondheid, echtscheiding, een onveilige kindertijd, verlies door reorganisatie of ontslag op het werk, een oude liefde die je maar niet kan vergeten of een dierbare vriendschap die verloren gaat.

 

Het leven is constant afscheid

Als je iets of iemand verliest die je dierbaar is doet dat pijn. Alles om je heen lijkt anders, dingen zijn niet meer als voorheen. Het kan een eenzame tocht zijn waarbij een steeds wisselende storm van gevoelens op je afkomen. Boosheid en verdriet kunnen elkaar afwisselen. Misschien voel je je ook angstig of schuldig. Of misschien voel je helemaal niets terwijl je verdrietig zou moeten zijn. 

Herken je dit?

  • Je vindt het niet makkelijk om je verhaal te delen met iemand in je omgeving …

  • De rouw doet zoveel pijn, dat je niet weet wat je met jezelf aan moet …

  • Je bent bang dat je het niet gaat redden alleen …

  • Je zou graag iemand hebben die je op weg kan helpen …

  • Je schrikt af en toe van je eigen gedrag, je herkent jezelf bijna niet meer terug …

  • De dag doorkomen, valt je zwaar …

  • Je twijfelt of afleiding zoeken in je werk wel goed voor je is …

Rouwen is durven stil te staan bij je verlies

Soms is er steun en word je gehoord, soms ook niet. Misschien geef je jezelf de ruimte voor dit verdriet of misschien ook helemaal niet. Het kan ook zijn dat je jezelf gewoon sterk wil of moet houden.

Bij verlies en rouw is het soms nodig om stil te staan. Je leven is ingrijpend veranderd.  Hoog tijd om goed voor jezelf te zorgen. Daar kom je ook niet altijd in je eentje uit.


Gratis e-book

Wil je gratis het e-book over rouw ontvangen?


ROUWTHERAPIE

 

Het herstellen van de natuurlijke balans tussen verlies en vernieuwing, tussen gemis en zingeving.

 

De wereld staat nu even stil

Ruimte krijgen om gevoelens uit te spreken en vragen te stellen.
De bevestiging krijgen dat veel gevoelens en gedachten gewoon normaal zijn en dat je daarin je eigen weg mag volgen. Of misschien merk je al heel lang een groot verdriet zorgvuldig hebt opgeborgen.

Ondanks dat je daar misschien heel goede redenen voor hebt, kun je daar behoorlijk last van hebben. Zolang je er geen of te weinig aandacht aan kan of wil geven, zullen de pijn en het verdriet om aandacht blijven vragen… 

Of heb je een naaste of iets dierbaars verloren zonder dat je echt afscheid hebt kunnen nemen. En voelt dit aan alsof het je huidige leven in de weg staat…

Ruimte voor jouw verhaal

Ik geef je graag de ruimte om jouw verhaal te vertellen en je gids te zijn tijdens jouw tocht langsheen de rivier van rouw.

De tijd nemen

Samen zoeken we door middel van gesprekken, informatie en opdrachten een evenwicht tussen heden, verleden en toekomst: terugkijken naar het verleden, stilstaan bij de gevoelens van nu om weer de kracht en vreugde te hervinden in het leven.

Geduld en mildheid

Rouwen kost tijd en vraagt geduld. Het is ook met mildheid voor jezelf kijken naar de weg die je nu te lopen hebt.


AFSCHEID VAN JOONAS

'Het was maar een dier,' horen mensen regelmatig als ze rouwen om hun overleden huisdier. Maar iedereen die ooit een huisdier heeft gehad, weet hoe innig de band tussen mens en dier kan zijn. Toch lijkt verdriet om de dood van een dier nog altijd taboe, iets waarvoor je je zou moeten schamen.

Joonas was mijn prinsenkind, mijn primus inter pares. Drie maanden voor zijn dood kreeg hij de diagnose hartfalen. Hemel en aarde heb ik verzet in de hoop dat ik het tij kon doen keren. Tevergeefs, het leven gaat zijn eigen gang.

Dit is ons verhaal van liefde, afscheid nemen, wijze levenslessen en verder leven in de wetenschap dat de liefde nooit zal sterven.

Veren uit de hemel boekcover

Veren uit de hemel

Een overleden kater en zijn baasje geven elk vanuit het eigen oogpunt woorden aan hun ervaringen over afscheid nemen van het leven en de zoektocht naar een blijvende en troostende band over de grens van leven en dood heen.