Er zijn van die dagen die voelen alsof een fel opgestoken noodweer je heeft overvallen, inclusief donder en bliksem. Het leven kan flink pijn doen, op het ondraaglijke af. Ik heb op de meest pijnlijke momenten in mijn leven ook wel eens vurig gewenst dat ik op een of andere manier kon verdwijnen van de wereld zodat het allemaal zou stoppen en liefst direct. Ondertussen weet ik dat er voor die momenten maar een simpele manier is om er mee om te gaan en dat is gewoon uitzitten.
Blijven voelen en blijven ademen. Ook bij zwaar onweer dat voelbaar is in elke vezel van je lichaam kan je best gewoon gaan zitten en doorademen. Soms is er geen omweg, geen snelle uitweg uit de wirwar van emoties die ons kunnen overvallen. Soms moeten we de moed vinden om te gaan zitten te midden van de chaos, om de pijn te omarmen en te erkennen.
Pijn, hoe intens ook, is een deel van ons menselijk bestaan. Het is een signaal dat er iets dieps in ons geraakt is, dat er emoties zijn die onze aandacht vragen. En hoewel we vaak instinctief de neiging hebben om pijn te vermijden, kan er kracht liggen in het bewust ervaren ervan.
Niet omdat het comfortabel is. Dit is geen leuke oefening maar wel een heilzame. Pijn verdoven of verstoppen is als verse vis ergens achterlaten en er nooit meer naar omkijken. Je komt er vroeg of laat achter dat het een heel slecht plan was en dat het zaakje een kwalijke geur krijgt.
Pijn uitzitten is niet gemakkelijk maar het kan ons helpen om los te laten, om te aanvaarden en uiteindelijk om te helen. Het vraagt om geduld, om mededogen en het vertrouwen dat we er sterker aan de andere kant zullen komen.
Het is als het doorlopen van een tunnel waarvan we na herhaalde oefening ontdekken dat er licht aan het einde is. Het kan aanvoelen als een eenzame reis, maar het is een reis die ons in staat stelt om te helen en te groeien.
Wanneer we pijn toelaten en er doorheen gaan, leren we onszelf beter kennen. We ontdekken onze veerkracht en onze grenzen. Het is een kans om te leren, om te begrijpen en om te ontdekken wie we zijn te midden van tegenspoed. We worden ons bewust van de diepte van onze emoties en leren hoe we ermee kunnen omgaan. Het is als het bouwen van emotionele spieren die ons sterker maken voor de uitdagingen die nog zullen komen.
Dus, wanneer de pijn komt, laat het dan toe. Neem even de tijd om te zitten met je emoties, om te voelen wat er is en om jezelf de ruimte te geven om te genezen. Het uitzitten van de storm betekent dat je je emoties zijn werk laat doen. En je kan er op vertrouwen dat er een moment komt dat de storm weer overtrekt. Opeens zal je merken dat het lichter wordt. Veiliger. Er is misschien een tak afgebroken maar de boom staat er nog en ook het huis is overeind gebleven.
Uiteindelijk zal de pijn plaatsmaken voor helderheid, en zal je merken dat je sterker en wijzer bent geworden door de ervaring.